İsmet Özel: Gücümüzü Türk düşmanlarını etkisiz hale getirme yolunda kullanmalıyız

Bilimin tartışmasız olduğunu savunanların tersine, matematiğin fizikte “bel kemiği” sayılmasına karşın bilimin tamamlanmamış kabul edildiğine dikkat çeken İsmet Özel, “tahsil ve terbiyenin yumuşatılmasının” kimseye yararı olmadığını belirtti.

TEPE TAKLAK FELSEFE

Bize sol kulağın nerede suali tevcih edilince sağ elimizi başımızın üzerinden geçirip sol kulağımıza dokunmak üzere tuhaf bir duruma düşmeyeceğimiz öğretilir. “Öğretilir” dedim; çünkü çocukluğumuzdan itibaren ne biz bu türlü bir sualle baş başa bırakılmışız, ne de lisana getirdiğim tuhaf duruma düşmüşüzdür. Bir şeyler anlaşılmaz biçimde diğer şeylerden öncedir. Beşer ve onu takiben insan hayatında birtakım kalıplar kusura düşmemizden evvel işleyiş gösterir. Günlük lisan bu işleyişe yer açacak biçimde form almıştır. “Bilim” sözünü uzmanca bir bilgilenme yolunu takip edenler meşgul oldukları işin ismini koymak üzere uydurmuşlardır. Kulağını gösterme misalinde olduğu üzere insan lisanı ve insan zihni bilime vakit içinde en geniş sahayı açma gayesindedir.

BİLİMİN “SADELİK VE GÜZELLİK” AÇIKLAMALARI

Bilime uygun açıklamaların temelinde iki konu yer alır: Birinci konu sadeliktir. XVII. Hıristiyan asrı sonrasında Avrupa’da şahlanan “bilim” seçmesi gereken şeyler ortasından karmaşık olanı değil, sade olanı seçerek ilerleyiş kaydetmiştir. İkinci safhada karşımıza Avrupa’ya mahsus hoşluk (estetik) çıkar. Avrupa’ya mahsus dedim lakin vakit içinde bütün dünyayı kuşatmış bir haz alış duygusudur bu. Matematik tablolar da dâhil olmak üzere içimiz hislerimizi okşayana ısınır. Sadelik yanı başında bilime mahsus gerçekliği de getirir. Hislere duyulan itimat botaniğin birinci disipline sokulan bilim olmasına yol açtı. Nebatat gözlenebiliyor ve kayda geçirilebiliyordu. Botaniği takip eden bilimin astronomi oluşunun sebebi de birebirdir. Dünyayı kendi yeri sayan insan gök cisimlerinin yerini tespit ediyor ve hareketlerini kaydedebiliyordu.

“BİLİM SARHOŞLUĞU”

Düşünme mecramızı “olanda hayır vardır” şiarı yardımıyla sıhhate kavuşturabiliriz. Antik Çağ gerek Grek ve gerekse Roma devrinde sonsuzluk fikrinden kendini uzak tuttu. Platon’un gimnasyumu geometri bilmeyeni kabul etmiyordu. O halde geometri beşere ne yapıyordu diye sual etmek lâzım. Geometri dışı yani taşı temel alıyordu. Dış bir temele sahip olduğu için insan bedeninin tamamlanmış formda yaratıldığına inanıyorlardı. Mısırlıların bilakis biz Müslümanların sünnet ismini verdikleri sürece yabancı idiler. Antik fikriyat sonluluk içine hapsolmuştu. Münasebetiyle Hıristiyanlığın XVII. yüzyılı sonrasında bilim ismine yapılan her şey sona erme içkisiyle sarhoşluğun keyfini çıkardı. “Sarhoşluğun keyfi” ibaresi yadırgatıcıdır. Zira beşerler bilim dışında birçok şeyle sarhoş olma meşguliyetine dalmışlar. Biz bilim sarhoşluğu fikrinden haberdar olanlar farklı düzeyde ve farklı şiddetteki öteki sarhoşlukların tehlikelerini savuşturma uğraşımız sebebiyle temele müteallik sapmaya dikkat çekecek vakit bulamıyoruz.

“DÖRT SÜREÇ TUTARSIZLIĞI”

Kaç kamburun üstüne kaç kambur bindirilmiştir? Çok aramış olsa da çağdaşlık bu suale karşılık bulamadı. En kestirmesi çağdaşlığın son bulduğunu ilân etmek olabilirdi ve hakikaten bu yapıldı: Artık Post-Modern çağdaydık. Post-Modern tabirinin kaç ağzı açık ayran delisini tatmin ettiğini bilmiyorum. Dünyada Post-Modern tabirinin mecnun saçması olduğunu izah eden epey neşriyat olduğundan haberdarım. Ne demek kambur üstüne kambur? Bilim bahsini ele alacaksak bizim bilim diye isimlendirdiğimiz disiplinlerin hiyerarşik bir sıralamaya tâbi olduğunu kabul etmemiz gerek. Sıralama niye hiyerarşiktir? Zira bütün bilimlerin sarsılmaz bir sağlamlığa tâbi olduğu gözetilmiştir. En sarsılmaz sağlamlığa matematiğin sahip olduğu varsayılır. Bu yüzden matematik fiziğin belkemiği kabul edilir. İşte dananın kuyruğunun koptuğu yer burasıdır. Zira Kurt Gödel’e nazaran dört süreç (toplama, çıkarma, çarpma, bölme) uygulaması bile kendi içinde tamamlanmamıştır, tutarsızdır.

“ŞAHSİ MALUMAT”

Tamamlanmamışlık hususiyetine karşın fiziğe belkemiği vasfı kazandıran matematik hususun bünyevi karakteri konusunda otorite haline gelme özelliği edinen kimyada da kullanıldı. Kambur üstüne kamburun daha da çok dikkat çekişi bununladır. Matematiğin noksanlığı fizik alanındaki deneyimlerin boşluklarıyla desteklendi. Nihayet bilim deneylerinin mutlak tarafsızlık düzeyinde ele alınamayacağından ve deneyi yapanın da içinde yer aldığı neredeyse mistik diyebileceğimiz bir deney ortamındaki uzlaşmadan kelam edilmek mecburiyeti bahse mevzu oldu. Michael Polanyi kelamını ettiğimiz uzlaşmaya Post-Modernizmin en çok konuşulduğu günlerde “personal knowledge” (şahsi malûmat) ismini taktı.

“BİLİM FİZİKTEN İBARET DEĞİLDİR”

Her şeye karşın fizik alanındaki savları bakımından köşeye sıkıştırıldığı bir vakitte Erwin Schrödinger’in söylediklerini mantıklı bulmanın teselli vereceği düşünülebilir: “Fizik demek nükleer fizik demek değildir. Üstelik bilim fizikten ibaret değildir.” Benim tavsiyem boş yere teselli aramanın yarar vermeyeceği yolundadır. Fiziğin nükleer fizikten ibaret olduğunu nükleer fizikçiler bile argüman etmedi. Bilimin fizikten ibaret olduğu argümanını savunan fizikçiler de çıkmadı. Tekrar de kambur üstüne kambur ek etmekten geri durmuyoruz. Sahip olduğumuz şahsi malûmat bizi biyologi alanında çalışmaktan geri bırakmıyor. Üstüne üstlük Ruh Bilimi alanında mangalda kül bırakmıyoruz.

“GÜCÜMÜZÜ TÜRK DÜŞMANLARINI ETKİSİZ HALE GETİRME YOLUNDA KULLANMALIYIZ”

O halde ne yapmalıyız? Mektep tedrisatından bilim paydası içinde yer alan disiplinleri çıkarmamız bir tahlil olur mu? Hayır, olmaz. Tahsil ve terbiyenin yumuşatılması hiçbir çağda, hiçbir kavme yarar vermemiştir. Gücümüzü Türk düşmanlarını etkisiz hale getirme yolunda kullanmalıyız. Kimliğini kaybetmiş şahıs hürmetini kaybetmiştir. Neye hürmet duyacağını bilmediği üzere kendi varlığının da hürmete paha olup olmadığı hakkında bir fikri yoktur. Istırabın temelleri antik çağ dediğimiz periyotta sonsuzluk hakkında hissiyattan uzak durulması suretiyle atılmıştır. İnsanlık çağdaşlıktan, kendini dışkı saymaktan vazgeçmelidir.

istiklalmarsidernegi.org