7 yılda bir yalnızca bir günlüğüne ortaya çıkan gizemli ada. 2 gün adada kaldı tabip oldu

Milliyet’ten Gonca Kocabaş’ın derlediği habere nazaran; Dünya üzerinde birçok gizemli ada bulunurken hiçbiri Brasil Adası üzere bir özelliğe sahip değil.

Adını efsanevi İrlanda Yüksek Hükümdarı Breasal’dan alan bu ada İrlanda’nın batısında yer alıyor.

Hy-Brasil isimli bu ada tahminen de hiçbir vakit var olmadı, lakin ekseriyetle haritalarda İrlanda’nın batısında çok küçük bir ada olarak gösterildi. Hy-Brasil ismi ise Kelt mitolojisinden geliyor ve adanın her 7 yılda bir sadece bir gün görülebildiği, geri kalan vakitlerde ise sis nedeniyle örtülü olduğu sav ediliyor. İşte tam da bu özelliği yüzünden yeryüzündeki en gizemli adalardan biri olarak kabul ediliyor.

TÜM AİLE SERVETİNİ BURAYI GÖRMEK İÇİN KAYBETTİ

Adanın gerçekte olup olmadığının bilinmezliği bölgenin gizemini daha da artırıyor. Tarihte, buraya ayak bastığını sav eden birkaç kişi dışında, adanın varlığını kanıtlayan bilgi bulunmuyor. Bu adanın, dünyaca ünlü efsanevi ada Atlantis’ten farkı ise tecrübeli kâşiflerin topladığı bilgilere dayanıyor. Argüman edilen yerin pozisyonunu gösteren yüzlerce yıllık deniz haritaları var. Hy-Brasil’i gösteren birinci harita ise 1325 yılında ‘Brasil’ ismi altında oluşturuldu. Yıllar geçtiğinde isimler ve hakkındaki bilgiler de değişti. Örneğin 1629 tarihli bir kayıtta, birkaç denizcinin İrlanda’nın batı kıyılarında yelken açarken adayı keşfettiği anlatılıyor.

Bazı İrlanda inanışlarına nazaran Hy-Brasil hem ölüler ülkesi hem de bir peri diyarıydı. Adanın her 7 yılda bir sis örtüsünün içinden çıktığı yahut dalgaların altından yükseldiği söyleniyordu. Ada ile ilgili o kadar çok efsane söylendi ve anlatıldı ki beşerler bunlardan etkilenerek yollara düşüp tüm servetlerini bu uğurda harcadılar. Örneğin 1480 ve 1481’de Bristol’den iki kişi yola çıktılar ve 1487 yılında ailelerine adayı bulduklarını yazan bir mektup gönderdiler. İki İngiliz daha bu adayı bulabilmek için aile servetlerini sonuçsuz seyahatlerde harcadılar.

YAKLAŞTIKÇA ORTADAN KAYBOLUYORDU

12’nci yüzyılın başlarında İrlandalılar, ülkenin batı kıyısında her 7 yılda bir görülebilecek garip bir adanın varlığına epey kuvvetli bir formda inanıyorlardı. Sisli vakitlerde ya da beşerler ona yaklaştığında ortadan kaybolan ‘yüzen ada’ hakkında öyküler anlatmak üzere bir gelenek vardı. Mitolojik adaya olan ilgi günümüzde de yaygın olmaya devam ediyor. Hy-Brasil ismi günümüzde sanat ve cümbüş alanlarında sıklıkla kullanılıyor.

‘Kaptan Rich‘ isimli bir adam, yelkenliyle adayı gördüğünü ve bir liman keşfettiğini düşünüyor ve bu noktada ona gerçek yelken açmaya başlıyor. Kaptan Rich, sis çökerken adaya yanlışsız yelken açmaya devam ediyor lakin kıyıya asla ulaşamıyor. Bu öykü adanın en esaslı öykülerinden biri olarak biliniyor.

2 GÜN ADADA KALDI, ‘DOKTOR’ OLDU

Bir öteki öyküye nazaran ise 1664’te Murrough O’Ley isimli bir adam, eşiyle hengame ettikten sonra rahatlamak için yürüyüşe çıktı. Yolda birkaç yabancı hiçbir ikazda bulunmadan onu bir yelkenli tekneye bindirdi ve zorla O’Brezilya ismini verdikleri bir adaya götürdü. Tam iki gün boyunca burada tutulan adam hür kaldıktan 7 yıl sonra, hiç tıp yahut cerrahi eğitimi almamış olmasına karşın insanları güzelleştirebileceğini fark etti. Hy-Brasil, adeta bu adamı hekim yapmıştı.

O’Ley’in kıssası 200 yıl sonra Galway ilçesinde hâlâ hatırlanıyor lakin vakitle değişime uğramış bir formda. 1839 yılında anlatılanlara nazaran, adadaki gizemli yaşlı bir adam O’Ley’e büyülü bir kitap verdi ve onu 7 yıl boyunca bu kitabı açmaması tarafında uyardı. O’Ley, kendisine yapılan uyarıyı dikkate aldı ve kitap ona armağan olarak düzgünleştirme gücü verdi.

ADAYI GÖRDÜĞÜNÜ SÖYLEYEN SON KİŞİ

Hy-Brasil’in son kaydedilen manzarası 1872’de, o vakitler daha 12 yaşında olan İrlandalı arkeolog Thomas Johnson Westropp’a aitti. Arkeolog, adayı daha evvel iki defa görmüştü fakat bu seyahatte yanında annesi, erkek kardeşi Ralph ve varlığını desteklemek için birkaç arkadaşı daha bulunuyordu. Westropp, İrlanda Kraliyet Akademisi’nde 1912’de yazdığı bir makalesinde şunları kaydetti:

“Gökyüzü açık bir akşamdı. Hoş, altın rengi bir gün batımıyla, güneş batarken, denizin çok açıklarında, karanlık bir ada apansızın belirdi. Herkes gördü, sonra da kaybolup kendi öyküsüne gömüldü.”